Mag rijksoverheid brug boycotten?

Een of meer bruggen over het IJ. Het komt steeds dichterbij nu het College van B&W hiertoe een voorkeursbesluit heeft genomen. Gezien de enorme drukte op de ponten en de explosieve groei van Noord een onvermijdelijke stap. Jaarlijks steken 18 miljoen voetgangers en fietsers het IJ over met de pont. Elke dag 50.000. Uitzonderlijke aantallen die de komende jaren snel toenemen. Aan weerzijden van het IJ komen 160.000 nieuwe inwoners bovenop de al aanwezige bewoners. De pont als enige vervoersmodaliteit begint een curieuze, kostbare en milieuonvriendelijke verbinding te worden.

Het voorkeursbesluit van de gemeente is belangrijk, maar voordat de bruggen er écht liggen moet er nog veel water door het IJ stromen. Niet zozeer omdat de bouw jaren vergt. Het lastigste punt is de obstructie door de partijen die van oudsher de vergunningen verlenen op het IJ. Rijkswaterstaat, de bevoegde minister, haven, Provincie en de nautische pleziervaartbranche vertegenwoordigd door HISWA, ze doen er alles aan om de bouw van een brug over het IJ te dwarsbomen. Provincie en Rijk zijn er normaal gesproken om de belangen van burgers te dienen, maar dit ‘tegenoffensief’ behartigt uitsluitend de scheepvaartbelangen. Ten koste van Amsterdamse fietsers en voetgangers. Bruggen zouden de pleziervaart en de cruisevaart hinderen. De scheepvaart zien zij als de enige of althans de belangrijkste gebruiker van het IJ. De tienduizenden overstekende Amsterdammers per dag, tellen voor hen minder zwaar dan tien à twintig hoge schepen, veelal pleziervaart, op diezelfde dag. Een prioriteit zonder enige economische rationale. Langdurig onderzoek van het onafhankelijke bureau Decisio toont aan dat het rendement van twee bruggen 1,1 miljard euro bedraagt. De kosten van het verplaatsen van de cruiseterminal en de landschappelijke metamorfose zijn daarin meegenomen. De keuze voor een scenario met veren zou de maatschappij opzadelen met honderden miljoenen aan gederfde inkomsten.

Dit weerhoudt de nautische overheidslobby er niet van om vanuit economische overwegingen de brug onmogelijk te maken. Ze werpen een cordon van maatregelen op. Zo dreigt minister Schultz met een onfietsbare Mont Ventoux omdat ze de brug een paar meter hoger wil maken dan de overige bruggen op dezelfde doorgaande vaarroutes. Dit vanwege een denkbeeldige 4-laags containervaart. Maar er varen in Amsterdam nauwelijks containerschepen. Het debacle met de Ceres-containerterminal was niet voor niks.

HISWA wil een blauwe golf voor de pleziervaart afdwingen. ’s Zomers hebben de zeilboten dan altijd voorrang op de inwoners van Amsterdam. Geen fijn vooruitzicht als de brug de helft van de tijd open staat – en daarmee een uitstekend vervolg-dreigement.

En dan zijn er de waarschuwingen van de haven. Deze deed een ‘eigen onderzoek’ met de conclusie dat de veiligheid en de zichtlijnen achteruitgaan door een brug. Een deskundige contra-expertise toonde even later aan dat dit juist beter wordt met bruggen. Misleiden met onderzoeksinformatie is normaal gesproken een ernstige zaak, maar in deze kwestie lijkt de havendirectie er mee weg te komen.

Rijkswaterstaat, minister, Provincie en de nautische belangenorganisaties vormen inmiddels een dubieus motorblok tegen de inwoners van Amsterdam. Dit alles werpt een serieuze vraag op. Hoe ver mogen overheidspartijen gaan met het dwarsbomen van deze noodzakelijke verbinding en het frustreren van een gemeente en haar inwoners?

Jouw Amsterdam-Noord!